Βραχυκλότης

Βραχυκλότης

Λατινική ονομασία:  Brachyglottis greyi ή Senecio greyi

Οικογένεια:  Asteraceae

Καταγωγή: Νέα Ζηλανδία

Πηγή φωτογραφίας: https://www.shootgardening.co.uk

Περιγραφή:

Ο Βραχυκλότης είναι μια αειθαλής πόα, στην οικογένεια των μαργαριτών που καλλιεργείται ως καλλωπιστικό φυτό για μεμονωμένες φυτεύσεις ή εδαφοκάλυψη.  Αναπτύσσεται αργά σε θάμνο που αν και συνήθως δεν ξεπερνά τα 70 εκατοστά, μπορεί να φτάσει το 1-1,5 μέτρο. Απλώνεται σε αντίστοιχο πλάτος. Είναι ένα σκληραγωγημένο φυτό και δεν χρειάζεται πολλές φροντίδες αφού εγκατασταθεί στον κήπο μας.  Έχει ασημοπράσινο φύλλωμα με οβάλ φύλλα περίπου 8 εκατοστών που έχουν λευκή περιφέρεια. Τα στελέχη του είναι λευκά και διακλαδιζόμενα, σχηματίζοντας ένα πυκνό φύλλωμα.   Ανθίζει με πολυάριθμες, όμορφες, κίτρινες μαργαρίτες,  μεγέθους  2,5 εκατοστών.

Ποικιλίες:

Στην αγορά κυριαρχούν τα υβρίδια Ντούνεντιν (Dunedin Hybrids) που προέρχονται από τα είδη Brachyglottis greyi, Brachyglottis laxifolia, και Brachyglottis compacta, καθώς έχουν πλήθος επιθυμητών χαρακτηριστικών. Το κυριότερο από αυτά είναι το Brachyglottis ‘sunshine’ το οποίο βρίσκουμε και στην ελληνική αγορά.

Άνθηση:

Ιούνιος- Αύγουστος

Θέση:

Φυτεύεται σε προσήλιες θέσεις ή σε ημισκιά. Κατάλληλο και για παραθαλάσσιες φυτεύσεις.

Θερμοκρασία:

Είναι προσαρμοσμένο στο ζεστό και ξηρό κλίμα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αντέχει τις χαμηλές θερμοκρασίες. Επιβιώνει μέχρι και τους -5 με -10 °C.

Χώμα:

Δεν έχει πολλές εδαφικές απαιτήσεις αρκεί να υπάρχει καλή αποστράγγιση. Εφόσον αυτή υφίσταται μπορεί να αναπτυχθεί και σε υγρά εδάφη, αν και προτιμά τα ξηρά. Είναι ανθεκτικό στην αλατότητα.

Πότισμα:

Δεν έχει μεγάλες ανάγκες σε νερό, ιδιαίτερα μετά την εγκατάσταση του στον χώρο. Ποτίζουμε σποραδικά αφού βεβαιωθούμε ότι το έδαφος του είναι ξηρό. Θα πρέπει να προσέχουμε το έδαφός του να στραγγίζει ικανοποιητικά. Είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στην ξηρασία. 

Κλάδεμα:

Γίνεται μόλις περάσει η εποχή άνθησης. Αφαιρούμε τα ξερά και άρρωστα στελέχη και αραιώνουμε το φύλλωμά του για καλύτερο αερισμό του φυτού, εάν αυτό χρειάζεται. 

Λίπανση:

Δεν είναι απαραίτητη. Σε περίπτωση που θέλουμε να προσθέσουμε λίπασμα η καλύτερη εποχή είναι μετά το κλάδεμα του φυτού στα τέλη της ανθοφορίας του, δηλαδή το Φθινόπωρο. Ένα γενικής χρήσης πλήρες λίπασμα είναι αρκετό.

Πολλαπλασιασμός:

Γίνεται με ημιξυλοποιημένα μοσχεύματα το Καλοκαίρι.

Εχθροί και ασθένειες:

Δεν αντιμετωπίζει ιδιαίτερα προβλήματα με εχθρούς και ασθένειες.

Tip-άκος:

Τα υβρίδια Ντούνεντιν (Dunedin Hybrids) συχνά μπερδεύονται με το απλό Senecio greyi ή το Senecio laxifolius, αλλά είναι διαφορετικά φυτά.



Δείτε περισσότερα

Ζαμιοκούλκας

Έχει γυαλιστερά βαθυπράσινα φύλλα, που ξεκινούν από το χώμα.

Πολλαπλασιασμός με μοσχεύματα

Μόσχευμα είναι ένα κομμάτι από το μητρικό φυτό από το οποίο θα δημιουργηθεί ένα νέο φυτό, γενετικά ίδιο με το μητρικό.