Αυτοφυές της Νοτίου Αφρικής, στην Ευρώπη έκανε την εμφάνισή του τα μέσα του 18ου αιώνα.
.
Αυτοφυές της Νοτίου Αφρικής, στην Ευρώπη έκανε την εμφάνισή του τα μέσα του 18ου αιώνα.
Το σπάνιο στην φύση γαλάζιο-μπλε χρώμα των ανθών του.
Πρόκειται για μια πολυετή , αειθαλή πόα με καλλωπιστική αξία και γρήγορη ανάπτυξη. Έχει πλούσιο, σκουροπράσινο φύλλωμα , το οποίο όπως και ο βλαστός του φυτού , καλύπτεται με μικρά τριχίδια. Συνήθως δεν ξεπερνά τα 40-50 εκατοστά σε ύψος και έχει παρόμοιο πλάτος, αλλά στην Νότια Αφρική έχουν βρεθεί φυτά ύψους μέχρι και ενός μέτρου. Ήταν από τα πρώτα φυτά που χρησιμοποιήθηκαν στην κηπουρική. Σε βόρειες περιοχές συχνά καλλιεργείται ως ετήσιο.
Χρησιμοποιείται τόσο για εδαφοκάλυψη σε κήπους και βραχόκηπους, όσο και ως γλαστρικό. Είναι μία από τις σχετικά περιορισμένες επιλογές μας για την προσθήκη όμορφου μπλε χρώματος στον κήπο μας.
Φυτεύεται σε θέσεις με άπλετο φως , άλλα μπορεί να τοποθετηθεί και σε μερικώς σκιώδη μέρη ,με μόνο αρνητικό την ελαφρώς μειωμένη άνθηση.
Είναι ένα ιδιαίτερα ανθεκτικό φυτό στις περισσότερες κλιματικές συνθήκες και πρωτίστως στις υψηλές θερμοκρασίες και την ξηρασία. Σε περιοχές με παρατεταμένες περιόδους ψύχους ,φροντίζουμε την κατά το δυνατόν προστασία του φυτού από τον παγετό.
Ουδέτερο προς ελαφρά όξινο pH, αμμώδες ή/και πετρώδες , με καλή αποστράγγιση. Κατά την φύτευση βοηθά πολύ η προσθήκη οργανικού κομπόστ ή λιπάσματος. Το λίπασμα μπορεί να είναι για φυτά ανθοφορίας [ με αναλογία 3:1:5 σε (Ν)άζωτο,(P)φώσφορο,(Κ)κάλιο] ή γενικής χρήσης [με αναλογία 2:3:2 σε Ν:P:Κ].
Ποτίζουμε συχνά αλλά με μικρές δόσεις και προσέχουμε να μην χρησιμοποιούμε μεγάλες ποσότητες νερού την περίοδο ξηρασίας.
Παραμένει ανθισμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα , συνήθως από την Άνοιξη μέχρι το τέλος του Καλοκαιριού. Σε ορισμένες περιοχές με ήπιες κλιματικές συνθήκες μπορεί να μείνει ανθισμένο για σχεδόν όλο τον χρόνο. Τα άνθη του κλείνουν στην έντονη σκίαση.
Για την ενίσχυση της ανθοφορίας φροντίζουμε να αφαιρούμε συχνά τα παλαιότερα και ξέρα άνθη, ώστε να προκύπτουν συνεχώς καινούργια.
Πέρα από την λίπανση ή χρήση κομπόστ κατά την φύτευση, μπορούμε να λιπαίνουμε από τις αρχές μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, μία με δύο φορές τον μήνα για καλύτερη άνθηση. Χρησιμοποιούμε πλούσιο σε οργανική ουσία λίπασμα, που βρίσκουμε σε γεωπονικά καταστήματα.
Πολλαπλασιάζεται εύκολα με σπόρο και μοσχεύματα την άνοιξη.
Γενικότερα είναι ένα ανθεκτικό στους περισσότερους εχθρούς φυτό. Αν ποτίζουμε υπερβολικά μπορεί να προσβληθεί από Rhizoctonia (προκαλεί ξήρανση λόγω καταστροφής των ριζών), σηψιρριζίες (Phytophtora ,Pythium ). Προσοχή σε τέτοιες περιπτώσεις το χώμα του φυτού δεν πρέπει να επαναχρησιμοποιείται. Μπορεί να παρατηρήσουμε πληθυσμούς από αφίδες και ακάρεα, αλλά δράμε μόνο αν παρατηρήσουμε σημαντικές ζημιές στο φυτό ,καθώς συνήθως αντιμετωπίζονται από ωφέλιμα έντομα που προσελκύει το φυτό.
Πως πολλαπλασιάζουμε την φελίτσια με μοσχεύματα:
1. Εντοπίζουμε έναν μη ανθοφόρο βλαστό και τον κόβουμε λίγο πιο κάτω από έναν οφθαλμό.
2. Αφαιρούμε τα περισσότερα φύλλα και βλαστούς από αυτόν, αφήνοντας μόνο μερικά στο πάνω μέρος του.
3. Φυτεύουμε τον βλαστό σε υγρή άμμο. Διαφορετικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μίγμα 1:1 υγρής άμμου και φλοιού πεύκου.
4. Τοποθετούμε μία πλαστική σακούλα ή ένα πλαστικό μπουκάλι πάνω στον βλαστό για να τον βοηθήσουμε να κρατήσει την υγρασία. Αν θέλουμε μπορούμε να του κάνουμε μία μικρή, αβαθής κάθετη τομή αφαιρώντας ένα τμήμα επιδερμίδας για καλύτερη απορρόφηση του νερού.
5.Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ορμόνες ριζοβολίας* για μειώσουμε τον χρόνο ανάπτυξης των ριζών. Προσοχή στην δοσολογία καθώς μεγάλες ποσότητες προκαλούν ζημίες στο φυτό
6. Φροντίζουμε τον βλαστό και συνήθως τον επόμενο χρόνο το φυτό μας θα είναι έτοιμο για ανθοφορία.
Η φελίτσια προσελκύει πλήθος επικονιαστών όπως οι μέλισσες και οι πεταλούδες καθώς και άλλα ωφέλιμα έντομα. Τέτοια φυτά βοηθούν στην διατήρηση της βιοποικιλότητας του πλανήτη μας.
