- Agapanthus orientalis (syn. Agapanthus praecox)
- Agapanthus campanulatus
- Agapanthus africanus
- Agapanthus caulescens
- Agapanthus inapertus ssp. pendulus ‘Graskop,
- ’Agapanthus sp. ‘Cold Hardy White’
.
Χρησιμοποιείται σαν κηπευτικό ή γλαστρικό φυτό.
Γνωστό και ως ο αφρικάνικος κρίνος του Νείλου ο αγάπανθος είναι ένα διαδεδομένο καλλωπιστικό ποώδες φυτό που δεν ξεπερνά τα 1,5 μέτρα ύψος. Ανάλογα με την ποικιλία μπορεί να είναι πολυετούς ή ετήσιας βλάστησης. Τα φύλλα είναι μακρόστενα με αποχρώσεις του πράσινου που διαφέρουν ανάλογα με την ποικιλία. Ανάλογα με την ποικιλία αλλάζουν και τα χρώματα των ανθέων. Οι κύριες αποχρώσεις είναι το μπλε και το μοβ, αλλά υπάρχουν και ποικιλίες με ροζ και λευκά άνθη. Στο τέλος της άνθησης παράγονται πράσινες κάψουλες που περιέχουν τους σπόρους.
Ο αγάπανθος χρειάζεται 6 – 8 ώρες την ημέρα έκθεση στον ήλιο, οπότε φυτεύεται σε ηλιόλουστες θέσεις. Σε πολύ ζεστές περιοχές μπορεί να φυτευτεί και σε ημισκιά για προστασία από την ξηρασία το Καλοκαίρι.
Οι πολυετείς ποικιλίες δεν αντέχουν τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες του Χειμώνα. Αντιθέτως οι ετήσιες επειδή δεν διατηρούν υπέργεια μέρη κατά την περίοδο των παγετών μπορούν να επιβιώσουν σε θερμοκρασίες έως και – 15°C.
Μπορεί να ευδοκιμήσει σε όλους τους τύπους εδάφους, αρκεί να παρέχεται καλή στράγγιση. Το Agapanthus africanus ευδοκιμεί καλύτερα σε όξινα εδάφη ενώ τα υπόλοιπα δεν έχουν προτίμηση σε ιδανικό pH. Η προσθήκη χούμου κατά τη φύτευση ευνοεί καλύτερη ανάπτυξη.
Χρειάζεται συχνό πότισμα, τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα. Το Καλοκαίρι πρέπει να ποτίζεται πιο συχνά καθώς η ξηρασία εμποδίζει την άνθηση. Το Χειμώνα παύουμε να ποτίζουμε μέχρι να αρχίσει η επόμενη βλαστική περίοδος.
Η άνθηση αρχίζει από τα μέσα του Καλοκαιριού και διαρκεί έως το Φθινόπωρο.
Λιπαίνουμε 2 φορές το χρόνο, μια φορά στην αρχή της Άνοιξης και μια φορά στην αρχή του Καλοκαιριού με ισορροπημένο λίπασμα. Ενδεικτικά αναφέρεται το 5-5-5 και το 10-10-10.
Στις ετήσιες ποικιλίες αφαιρούμε τα φύλλα από τη βάση τους όταν αυτά αρχίσουν να ξεραίνονται στο τέλος του Φθινοπώρου. Μπορούμε να καλύψουμε το έδαφος με άχυρο για καλύτερη διατήρηση των ριζωμάτων. Κατά την διάρκεια της Άνοιξης μπορούμε να αφαιρούμε τα ξερά άνθη, ώστε η ζωτικότητα του φυτού να αξιοποιηθεί για περαιτέρω ανάπτυξη και άνθηση αντί για παραγωγή σπόρου.
!Ο χυμός του φυτού μπορεί να προκαλέσει κνησμό σε άτομα με ευαίσθητη επιδερμίδα. Κατά το κλάδεμα φοράμε πάντα γάντια.!
Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με διαίρεση των ριζωμάτων ή με σπόρο
Ριζώματα:
Σπόρος:
Προσοχη!Τα ριζώματα προκαλούν δυσλειτουργίες στον οργανισμό αν φαγωθούν. Να αποφεύγεται η επαφή τους με κατοικίδια ή μικρά παιδιά!
Δεν έχει σημαντικούς εχθρούς. Μπορεί να εμφανιστούν σαλιγκάρια στα φύλλα του αλλά δεν τρέφονται από αυτά. Τα παλιά φυτά μπορεί να εμφανίσουν κίτρινες ραβδώσεις στα φύλλα λόγω ίωσης αλλά δεν επηρεάζεται αρνητικά η άνθηση και η ανάπτυξη του φυτού.
