Μπάμια

Μπάμια

Λατινική Ονομασία : Albemoschus esculentus

Οικογένεια : Malvaceae

Καταγωγή: Αφρική

Ποικιλίες:

Στην Ελλάδα έχουμε πολλές τοπικές ποικιλίες που δεν υστερούν σε ποιότητα από αυτές του εξωτερικού, ενώ ταυτόχρονα έχουν εγκλιματιστεί στα Ελληνικά δεδομένα.  Οι κυριότερες είναι :

  • Μπογιατίου : Πρώιμη ποικιλία με καλή παραγωγικότητα, καλλιεργείται κυρίως στην Νότια Ελλάδα και στην Αττική. Έχει μικρού μεγέθους , πενταγωνικούς καρπούς υψηλής ποιότητας. Το όνομα προέρχεται από την περιοχή καλλιέργειας που είναι το Μπογιάτι Αττικής. Τα φύλλα της έχουν πολύ ελαφριές εγκολπώσεις.
  • ΜΠ-35 : Αρκετά πρώιμη και παραγωγική μοιάζει σε χαρακτηριστικά με την Μπογιατίου. Ό σπόρος της έχει υψηλή βλαστικότητα και καλλιεργείται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας.
  • Βελούδο : Ποικιλία χωρίς αγκάθια (σκληρά τριχίδια), διευκολύνοντας έτσι την συγκομιδή. Πρώιμη και μετρίως παραγωγική. Ικανοποιητική βλαστικότητα σπόρων και πενταγωνικοί καρποί.
  • Λασιθίου : Διαδεδομένη στην Κρήτη. Πρώιμη και αρκετά παραγωγική, με καρπούς μικρού ως μετρίου μεγέθους και καλής ποιότητας.
  • Πυλαίας : Καλλιεργείται κυρίως στην Μακεδονία. Αρκετά πρώιμη και παραγωγική. Καρποί μικροί ως μεσαίοι, καλής ποιότητας. Τα φύλλα της έχουν βαθιές εγκολπώσεις.

Οι ποικιλίες μπορούν να χωριστούν και ανάλογα με το ύψος τους σε νάνες 1 – 1,2 μέτρα, μεσαίου ύψους 1,5 – 1,8 μέτρα και μεγάλες 1,8 και πάνω μέτρα ή ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του καρπού.

Περιγραφή:

Η μπάμια είναι ετήσιο, ημιξυλώδες φυτό μεγάλης ανάπτυξης, καλλιεργούμενο για τους καρπούς του. Ο βλαστός του είναι ποώδης αρχικά και στην συνέχεια ξυλοκοπείται εν μέρει. Έχει πολλούς πλάγιους βλαστούς, οι οποίοι έχουν κατά κανόνα τρίχες και τραχεία επιφάνεια. Ανάλογα με την ποικιλία φτάνει σε ύψος τα 1 – 2 μέτρα και το χρώμα των βλαστών είναι συνήθως πράσινο και σε σπάνιες περιπτώσεις κόκκινο. Τα φύλλα της μπάμιας είναι μεγάλα, παλαμοειδή  με εγκολπώσεις και περιφερειακή οδόντωση. Καλύπτονται με σκληρές τρίχες. Το ριζικό σύστημα είναι πλούσιο και πασσαλώδες, και φτάνει σε μεγάλο βάθος. Τα άνθη της είναι μεγάλα, με κίτρινα πέταλα που έχουν ένα πορφυρό μέρος στην βάση.

Θέση:

 Επιλέγουμε ηλιόλουστες θέσεις προφυλαγμένες από ψυχρούς ανέμους.

Θερμοκρασία:

Η μπάμια είναι  φυτό θερμής ημέρας και ευδοκιμεί στις υψηλές θερμοκρασίες. Αναπτύσσεται σε θερμοκρασίες από 18 έως 35 °C με άριστο εύρος τους 30 – 35 °C . Χάρης στο βαθύ ριζικό  της σύστημα αντέχει την ξηρασία.

Χώμα:

Μπορεί να καλλιεργηθεί σε ποικιλία εδαφών από ελαφρά έως βαριά. Για καλύτερη απόδοση επιλέγουμε βαθιά καλά στραγγιζόμενα γόνιμα εδάφη, μέσης σύστασης.. Εάν θέλουμε πρώιμη παραγωγή επιλέγουμε ελαφρά αμμώδη εδάφη. Αναπτύσσεται σε εδάφη με pH 60 – 7,5.

Εποχή Σποράς

Ιδανική Θερμοκρασία εδάφους 30 – 35°C. Συνήθως ξεκινά την Άνοιξη (Απρίλιο – Μάιο), αφού περάσουν οι χαμηλές θερμοκρασίες.

Αποστάσεις Φύτευσης:

Βάθος σποράς 2 – 4 εκατοστά και αποστάσεις φύτευσης 50 – 60 εκατοστά μεταξύ των γραμμών και 30 εκ επί των γραμμών για νάνες ποικιλίες και 75 – 120 εκατοστά μεταξύ και 30 – 50 εκατοστά επί των γραμμών για πιο μεγάλης ανάπτυξης.

Πότισμα:

Ποτίζουμε για καλύτερη ποιότητα και ποσότητα παραγωγής. Το πρώτο πότισμα γίνεται μετά την φύτευση και μετά ποτίζουμε ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Συνήθως κάθε 3 – 4 ημέρες το Καλοκαίρι και κάθε 8 – 10 ημέρες το Φθινόπωρο.

Επικονίαση:

Τα άνθη της μπάμιας είναι αυτογονιμοποιούμενα, αν και η επικονίαση σε μικρό ποσοστό είναι εφικτή.

Λίπανση:

Προσθήκη πλούσιας σε οργανική ουσία λίπανσης, βοηθάει στην ανάπτυξη και απόδοση του φυτού.

Πολλαπλασιασμός:

Γίνεται εύκολα με σπόρο.

Εχθροί και ασθένειες:

Έντομα που μπορούν να προκαλέσουν ζημιές είναι οι αφίδες, βρωμούσες, ο φυλλορύκτης, ο τετράνυχος, η εάρια και ο αλευρώδης. Επίσης, ζημιές μπορούν να προκαλέσουν και οι νηματώδεις. Από ασθένειες η μπάμια προσβάλλεται από περονόσπορο, ωίδιο, σεπτορίαση, βερτισιλλίωση, φουζαρίωση, ριζοκτονίαζση, πύθιο, κερκοσπορίαση, αλτερνάρια και βοτρύτη.

Διατροφική Αξία :

Οι μπάμια έχει βρεθεί να έχει θεραπευτικές ιδιότητες, θεραπεύοντας το έλκος του στομάχου και ανακουφίζοντας τις αιμορροΐδες. Ο καρπός της είναι πλούσιος σε υδατάνθρακες (7,0 – 9,7%) και σχετικά σε πρωτεΐνες (~2%). Αποτελείται από 85 – 86% νερό και 17% άλατα κυρίως φωσφόρου, ασβεστίου και σιδήρου. Επίσης, είναι πλούσια σε βιταμίνη A  και C.



Δείτε περισσότερα

Βερβερίδα

Ένα από τα πιο ανθεκτικά φυτά για το μπαλκόνι και τον κήπο σας.

Πολλαπλασιασμός Ζαμιοκούλκας από φύλλα

Ένα νέο φυτό από...τα φύλλα του!